спа́дчынны érblich; verérbt, Erb-, Náchfolge-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hereditary

[həˈredəteri]

adj.

спа́дчынны (гаспада́рка, хваро́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пато́мны

1. (спадчынны) érblich, Erb-;

2. разм. (сапраўны) echt, Stamm-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verérbt

a спа́дчынны, атры́маны ў спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érbgut

n -(e)s, -güter спа́дчынны [ро́давы] маёнтак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érbhof

m -(e)s, -höfe спа́дчынны [сяля́нскі] двор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inheritable

[ɪnˈherətəbəl]

adj.

1) спа́дчынны

2) які́ ма́е пра́ва на спа́дчыну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

genetic

[dʒəˈnetɪk]

adj.

1) генэты́чны (су́вязь, інфарма́цыя)

2) спа́дчынны праз ге́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

érblich

1.

a спа́дчынны, радавы́

2.

adv

~ belástet — з дрэ́ннай спа́дчыннасцю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ancestral

[ænˈsestrəl]

adj.

1) пра́шчураў, ро́давы

2) спа́дчынны

an ancestral trait in the family — спа́дчынная ры́са ў сям’і́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)