само́та ж

1. (адзінота) Éinsamkeit f -, Alléinsein n -s;

2. (смутак, туга) Kúmmer m -s, Gram m -(e)s, Schwérmut f -;

◊ яго́ грызе́ само́та der Gram verzéhrt ihn [zehrt an ihm, frisst an ihm]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адзіно́касць ж гл адзінота, самота

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

loneliness

[ˈloʊnlinəs]

n.

само́та, адзіно́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

isolation

[,aɪsəˈleɪʃən]

n.

1) ізалява́ньне n.; ізаля́цыя f.

2) адзіно́та, само́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

solitude

[ˈsɑ:lətu:d]

n.

1) само́та, адзіно́та f.

2) адасо́бленае ме́сца

3) само́тнасьць, адзіно́касьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

privacy

[ˈpraɪvəsi]

n., pl. -cies

1) адасо́бленасьць f.; само́та, адзіно́та f.

2) таямні́ца f., сакрэ́т -у m.

in strict privacy — пад стро́гім сакрэ́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)