сабатава́ць

1. (што-н.) sabotíeren vi;

сабатава́ць перавы́бары die Wíederwahl sabotíeren;

2. (займацца сабатажам) sabotíeren vi, Sabotáge [-ʒə] (be)tréiben*;

сабатава́ць вытво́рчасць die Produktión sabotíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sabotíeren

vt сабатава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sabotage

[ˈsæbətɑ:ʒ]

1.

n.

1) сабата́ж -у m.

2) дывэ́рсія f.

2.

v.i.

шко́дзіць, разбура́ць наўмы́сна, сабатава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)