сабатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Дзейнічаць супраць чаго-н. шляхам сабатажу, займацца сабатажам.

|| наз. сабатава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабатава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сабату́ю сабату́ем
2-я ас. сабату́еш сабату́еце
3-я ас. сабату́е сабату́юць
Прошлы час
м. сабатава́ў сабатава́лі
ж. сабатава́ла
н. сабатава́ла
Загадны лад
2-я ас. сабату́й сабату́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сабату́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабатава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сабату́ю сабату́ем
2-я ас. сабату́еш сабату́еце
3-я ас. сабату́е сабату́юць
Прошлы час
м. сабатава́ў сабатава́лі
ж. сабатава́ла
н. сабатава́ла
Загадны лад
2-я ас. сабату́й сабату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сабатава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабатава́ць сов. и несов. саботи́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

1. што. Наўмысна сарваць (зрываць) што‑н.; дзейнічаць супроць чаго‑н. шляхам сабатажу. Кулакі сабатавалі ўсе загады Савецкай улады: хавалі хлеб, дзе толькі маглі. Сяргейчык.

2. толькі незак. Займацца сабатажам. [Даніла:] — Але ты быў упэўнены, што хлопчык сабатуе. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабата́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Тое, што і сабатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саботи́ровать сов. и несов. сабатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабатава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сабатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабатава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да сабатаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сабатаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)