расшту́рхаць
1. (натоўп людзей) aus¦einánder stoßen*; beiséite drängen; aus¦einánder drängen (тых, што б’юцца);
2. разм. гл. раскатурхаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)