распо́рваць гл. распароць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uftrennen

vt распо́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ufschlitzen

vt распо́рваць, разраза́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lstrennen

аддз. vt распо́рваць, адпо́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zertrnnen

vt распо́рваць (сукенку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rip

I [rɪp]

1.

v.t. (-pp)

1) разрыва́ць, распо́рваць

2) расьпіло́ўваць (уздо́ўж)

2.

n.

разры́ў ву m., прадзёрына f.

- rip off

- rip out

- rip up

II [rɪp]

n., informal

1) нікчэ́мнік -а m.

2) шаўлю́га, кля́ча f., зае́жджаны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trnnen

1.

vt

1) аддзяля́ць, паро́ць, распо́рваць

2) раздзяля́ць, раз’ядно́ўваць

ine he ~ — дава́ць разво́д му́жу і жо́нцы

3) раздзяля́ць, адро́зніваць

2.

(sich)

(von D) расстава́цца, развіта́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)