распо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распо́рваю распо́рваем
2-я ас. распо́рваеш распо́рваеце
3-я ас. распо́рвае распо́рваюць
Прошлы час
м. распо́рваў распо́рвалі
ж. распо́рвала
н. распо́рвала
Загадны лад
2-я ас. распо́рвай распо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распо́рваць несов.

1. распа́рывать, поро́ть;

2. (наносить рану чем-л. режущим) распа́рывать, вспа́рывать, разреза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да распароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рваць гл. распароць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вспа́рывать несов. успо́рваць, распо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́рывать несов. паро́ць, распо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропа́рывать несов. прапо́рваць, распо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unpick [ˌʌnˈpɪk] v. распо́рваць (швы); распуска́ць (вязанне, вязанку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распо́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распорваць — распароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распароцца.

2. Зал. да распорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)