раскату́рхаць, раскату́рхваць разм.
1. (абудзіць) wáchrütteln аддз. vt, múnter máchen;
2. перан. (вывесці са стану пасіўнасці) áufrütteln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wáchrütteln
vt аддз. раскату́рхаць, разбудзі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
расшту́рхаць
1. (натоўп людзей) aus¦einánder stoßen*; beiséite drängen; aus¦einánder drängen (тых, што б’юцца);
2. разм. гл. раскатурхаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Schlaf
m -(e)s сон
im ~ — у сне
éinen léisen ~ háben — чу́тка [чу́йна] спаць
éinen fésten ~ háben — мо́цна спаць
sich (D) den ~ aus den Áugen réiben* — праціра́ць во́чы пасля́ сну
in ~ fállen* [sínken*] — засну́ць, пагрузі́цца ў сон
aus dem ~ erwáchen — прачну́цца
j-n aus dem ~ schütteln — раскату́рхаць каго́-н.
ich fínde kéinen ~ — мне не спі́цца
den ~ des Geréchten schláfen* — жарт. спаць сном пра́ведніка
den éwigen ~ schláfen* — спаць ве́чным сном
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)