Verbum

разві́цца гл. развівацца

утвара́цца, утвары́цца sich bílden, entstéhen* vi (s) (узнікнуць); sich entwíckeln (развіцца)

развяза́ць, развя́зваць

1. (што-н.) lösen vt, lósbinden* аддз. vt, áufschnüren vt; entwírren vt (разблытаць); áufknoten vt (вузел);

2. перан. (даць чаму-н развіцца) entfésseln vt; ánregen vt;

развяза́ць вайну́ éinen Krieg entfésseln [ánfangen*];

развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatíve ergréifen*;

развяза́ць ру́кі fréie Hand lássen* [geben*];

◊

развяза́ць каму-н язык j-m die Zúnge lösen