разво́д м

1. юрыд (мужа і жонкі) Schéidung f -, -en;

пада́ць зая́ву на разво́д die Schéidung beántragen;

даць разво́д in die Schéidung wílligen;

2. вайск Wáchauflösung f -, -en, Wáchaufzug m -(e)s, -züge; Wáchparade f -, -n;

3. с.-г. Áufzucht f -;

на разво́д zur Zucht;

4. (у розныя бакі) Trénnen n -s; Aus¦einánderbiegen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éhescheidung

f -, -en скасава́нне шлю́бу, разво́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vergátterung

f -, -en вайск. разво́д караву́лаў [ва́рты]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáchaufzug

m -(e)s, -züge вайск. разво́д караву́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

divorce

[dɪˈvɔrs]

1.

n.

1) разво́д -у m.

2) по́ўнае разьдзяле́ньне

2.

v.t.

1) разво́дзіць

2) аддзяля́ць, разьдзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schéidung

f -, -en

1) аддзяле́нне, раздзяле́нне

2) юрыд. разво́д, скасава́нне шлю́бу

in die ~ (von D) wílligen — пагадзі́цца на разво́д (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúwachs

m -es прыро́ст

auf ~ — на разво́д (тс. жарт.)

éinen Ánzug auf ~ máchen — пашы́ць кася́рм на вы́раст

~ bekómmen* — павялі́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trénnen

1.

vt

1) аддзяля́ць, паро́ць, распо́рваць

2) раздзяля́ць, раз’ядно́ўваць

éine Éhe ~ — дава́ць разво́д му́жу і жо́нцы

3) раздзяля́ць, адро́зніваць

2.

(sich)

(von D) расстава́цца, развіта́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)