разбо́йнік м.

1. Räuber m -s, -;

марскі́ разбо́йнік Séeräuber m -, Pirát m -en, -en;

разбо́йнік з вялі́кай даро́гі Wégelagerer m -s, -, Stráßenräuber m;

2. жарт. Schlíngel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brigand

[ˈbrɪgənd]

n.

разбо́йнік -а, банды́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Brigánt

m -en, -en уст. разбо́йнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

highwayman

[ˈhaɪweɪmən]

n.

рабаўні́к -а́ m., разбо́йнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pirát

m -en, -en піра́т, марскі́ разбо́йнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bandit

[ˈbændɪt]

n., pl. -s or banditti

разбо́йнік -а, рабаўні́к -а́, банды́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ráubmörder

m -s, - банды́т, разбо́йнік (які забівае з мэтай грабяжу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Räuber

m -s, -

1) разбо́йнік, рабаўні́к, грабе́жнік

2) перан. драпе́жнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супаста́т м.

1. (вораг) Feind m -(e)s, -e;

2. разм. (разбойнік) Räuber m -s, -; Mörder m -s, - (забойца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

picaroon

[pɪkəˈru:n]

1.

n.

1) жу́лік -а m., зло́дзей -я m., разбо́йнік -а m.

2) піра́т -а m.

3) піра́цкі вадапла́ў

2.

v.

займа́цца піра́цтвам або́ разбо́ем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)