разблы́таць

1. (развязаць вузел і г. д.) lösen vt; áufknüpfen vt, entwírren vt;

2. (зрабіць зразумелым) klären vt, ins Réine bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

klárstellen

аддз. vt вы́светліць, разблы́таць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inextricable

[,ɪnɪkˈstrɪkəbəl]

adj.

1) які́ немагчы́ма разблы́таць; ве́льмі склада́ны, безнадзе́йна заблы́таны

2) безвыхо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

развяза́ць, развя́зваць

1. (што-н.) lösen vt, lósbinden* аддз. vt, áufschnüren vt; entwírren vt (разблытаць); áufknoten vt (вузел);

2. перан. (даць чаму-н развіцца) entfésseln vt; ánregen vt;

развяза́ць вайну́ éinen Krieg entfésseln [ánfangen*];

развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatíve ergréifen*;

развяза́ць ру́кі fréie Hand lássen* [geben*];

◊

развяза́ць каму-н язык j-m die Zúnge lösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)