прычыні́цца​II (няшчыльна зачыніцца) zúgehen* vi (s); nicht ganz [nicht fest] geschlóssen sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прычыні́цца​I

1. (паслужыць прычынай чаго-н.) der Grund sein (für A);

2. разм. (здарыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s); passíeren vi (s);

прычыні́лася бяда́ es gescháh [passíerte] ein Únglück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прычыня́цца гл. прычыніцца I, II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bring off

прычыні́цца да зьдзяйсьне́ньня, даве́сьці да памы́снага канца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bear a hand

пада́ць руку́ дапамо́гі, дапамагчы́; прычыні́цца да агу́льнае спра́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)