Verbum

прыхапі́ць разм.

1. (узяць з сабой) mítnehmen* vt; dazúnehmen* vt;

2. (прывязаць) zusámmenbinden* vt, zusámmenfassen vt; leicht beféstigen;

3. (марозам) Frost ábbekommen*; Fróstschäden áufweisen

прыхо́пліваць гл. прыхапіць