прыслу́хацца, прыслухо́ўвацца

1. láuschen vi (да чаго-н. D), beláuschen vt, hórchen vi, behórchen vt, áufhorchen vi; разм. das Gehör ánstrengen; die Óhren spítzen;

2. перан. sein Ohr léihen*, Gehör schénken (да чаго-н. D);

прыслу́хацца да яго́ пара́ды séinem Rat Gehör schénken [geben*], auf séinen Rat hören;

прыслу́хацца да кры́тыкі ein Ohr für die Kritík háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zúspruch

m -(e)s

1) зваро́т; суцяшэ́нне; ухва́ла

auf j-s ~ hören — прыслу́хацца да чыі́х-н. слоў [чыёй-н. пара́ды]

2) наве́двальнікі, кліенту́ра

viel ~ háben — мець вялі́кую кліенту́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)