Verbum

zúeignen

vt (j-m) прысвяча́ць, дары́ць (каму-н., што-н.)

sich (D) etw. ~ — прысво́іць сабе́ што-н.

zúlegen

1.

vt

1) даклада́ць, дадава́ць, прыбаўля́ць

2)

sich (D) etw. ~ — набы́ць што-н., абзаве́сціся чым-н.; прысво́іць што-н.

2.

vi

der Läufer hat (an Témpo) zúgelegt — бягу́н паско́рыў тэмп

éinstecken

vt укла́дваць, запі́хваць, засо́ўваць

2) разм. сцягну́ць, укра́сці, прысво́іць

3) цярпе́ць (пабоі, абразы, знявагі)

4) разм. пасадзі́ць у турму́

5) разм. мець пры сабе́ (пра грошы)

ich hábe nur Rúbel éingesteckt — у мяне́ з сабо́ю то́лькі рублі́

zu=

аддз. дзеясл. прыстаўка, yказвае на:

1) напрамак куды-н: zúfließen* прыплыва́ць, прыцяка́ць

2) закрыццё: zú- machen зачыня́ць

3) дабаўленне: zú- gießen* даліва́ць

4) прысваенне, прыпісванне чаго-н.: j-m etw. zúsprechen* прысво́іць каму́-н. што-н.; zú- schreiben* прыпі́сваць

Würde

f -, -n

1) го́днасць

er hielt es für únter séiner ~ — ён лічыў гэ́та ніжэ́й сваёй го́днасці

2) зва́нне, сан

mit éiner ~ bekléiden — прысво́іць яко́е-н. зва́нне

ein Mann in Amt und ~n, ein Mann in [von] Rang und ~n — чалаве́к з грунто́ўным [трыва́лым] стано́вішчам

◊ ~ bringt Bürde — ≅ стано́вішча абавя́звае

éigen

1) свой, ула́сны, уласці́вы

das ist mein ~ — гэ́та мая́ ўласнасць

etw. zu ~ háben — вало́даць чым-н.

2) своеасаблі́вы, дзі́ўны, асаблі́вы

sich (D) etw. zu ~ máchen — прысво́іць сабе́ што-н.

auf ~e Faust — на сваю́ рдзыку

auf ~e Réchnung — на свой кошт

es ist mir ~ zumúte [zu Múte] — мне не па сабе́

Tásche

f -, -n

1) кішэ́нь

áufgesteppte ~ — нашыўны́ кішэ́нь

2) су́мка, то́рба; са́ква

3)

sich (D) die ~n füllen — набіва́ць сабе́ кішэ́ні (грашы́ма)

j-m auf der ~ líegen* — жыць за чый-н. кошт

tíefer in die ~ gréifen müssen* — быць вы́мушаным раскашэ́ліцца

in die ~ stécken — пакла́сці ў кішэ́нь, прысво́іць сабе́ што-н.

j-m in die ~ árbeiten — рабі́ць што-н. дзе́ля чыёй-н. вы́гады

die Hände in die ~n stécken — засу́нуць ру́кі ў кішэ́ні

j-n in die ~ stécken — заткну́ць каго́-н. за по́яс

etw. wie séine éigene ~ kénnen* — ве́даць што-н. як свае́ пяць па́льцаў

réißen*

1. vt

1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;

in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;

j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.

2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;

éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;

es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;

j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.

3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;

die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду

2. vi (an D) ту́заць (за што-н.)

2) рва́цца, разрыва́цца;

der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;

mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула

3. ~, sich

(um A) бі́цца, змага́цца;

sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т

scháffen

*

I

vt

1) твары́ць, ствара́ць

er ist zum Léhrer wie gescháffen — ён прыро́джаны наста́ўнік

2) ствара́ць, арганізо́ўваць

II

1.

vi рабі́ць, працава́ць

die Háusfrau scháffte den gánzen Таg — гаспады́ня ўвесь дзень была́ ў кло́паце

er hat viel zu ~ — у яго́ мно́га рабо́ты

j-m viel zu ~ máchen — рабі́ць [дастаўля́ць] каму́-н. мно́га кло́пату

sich (D) mit etw. (D) zu ~ máchen — важда́цца з чым-н.; заня́цца чым-н.

2.

vt

1) рабі́ць, спраўля́цца з чым-н.

wir ~ es — мы з гэ́тым спра́вімся

Hilfe ~ — дапамага́ць, ака́зваць дапамо́гу

2) дастаўля́ць (куды-н.)

etw. zur Stélle ~ — даста́віць што-н. на ме́сца

3) дастава́ць, здабыва́ць

etw. zu éssen ~ — здабы́ць што-н. з’е́сці

4) прыма́ць, прыбіра́ць; ліквідава́ць

j-n, [etw.] aus dem Wége ~ — прыбра́ць каго́-н., што-н. з даро́гі

etw. beiséite ~ — разм. прысво́іць сабе́ што-н. (несумленным шляхам)

sich (D) j-n vom Hálse ~ — адвяза́цца [адчапі́цца] ад каго́-н.

5) наво́дзіць, устанаўля́ць

Órdnung ~ — наве́сці пара́дак

Rúhe ~ — устанавіць цішынр