Verbum

прывяза́цца

1. sich féstbinden*, sich ánbinden* (да чаго-н. an A);

2. (пра пачуццё) lieb gewínnen*; éine Zúneigung fássen (да каго-н. zu D);

3. (прычапіцца да каго-н.) bemäkeln vt; nörgeln vi (да каго-н. an D)

прычапі́цца

1. (павіснуць, прымацавацца) sich fésthängen* аддз.; hängen bléiben*;

2. перан. (прыстаць, прывязацца) sich an j-n hängen, sich (fést)klámmern (да каго-н. an A);

3. перан. разм. (пра хваробу) befállen* vt;

да яго́ прычапі́лася гэ́тая хваро́ба er wurde von díeser Kránkheit befállen;

4. перан. разм. (прыдрацца) Händel [Streit] súchen; an etw. (D) Ánstoß néhmen*; nörgeln vi (да чаго-н. an D)