праміна́ць, праміну́ць
1. (пра час) verflíeßen* vi (s), vergéhen* vi (s), verflíegen* vi (s);
2. (прайсці міма) vorübergehen* vi (s);
3. (прапусціць) sich (D) entgéhen lássen*; verpássen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
unterlássen
* vt не рабі́ць (чаго-н.), адмаўля́цца (ад чаго-н.), не выкарысто́ўваць
nicht ~ etw. zu tun — не праміну́ць што-н. зрабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ermángeln
vi высок. (G) не хапа́ць, не става́ць
es nicht an Fleiß ~ lássen* — праяўля́ць вялі́кую стара́ннасць
es nicht ~ lássen* — (zu + inf) не праміну́ць (што-н.) зрабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)