прамаўляць sgen vt, sprchen* vt, ine Rde hlten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

declaim

[dɪˈkleɪm]

v.

1) прамаўля́ць напы́шліва, гавары́ць з па́тасам

2) дэклямава́ць, публі́чна прамаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

toasten

['to:-]

1.

vi прамаўля́ць тост

2.

vt кул. абсма́жваць грэ́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

perorate

[ˈperəreɪt]

v.

1) рабі́ць фарма́льнае заканчэ́ньне (у прамо́ве), рэзюмава́ць

2) до́ўга прамаўля́ць, мнагасло́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

speak

[spi:k]

v.i. spoke, spoken

1) гавары́ць

2) выступа́ць з прамо́вай, прамаўля́ць

Who is going to speak at the meeting? — Хто бу́дзе прамаўля́ць на схо́дзе?

3) гавары́ць, размаўля́ць

Do you speak French? — Ці ты гаво́рыш па-францу́ску?

- so to speak

- speak for

- speak of

- speak up

- speak out

- speak well for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

discourse

1. [ˈdɪskɔrs]

n.

1) размо́ва f., дакла́д -у m.

2) разважа́ньне n.

3) Philos. дыску́рс -у m.

2. [dɪsˈkɔrs]

v.

1) прамаўля́ць, выклада́ць у́мкі)

2) размаўля́ць, гавары́ць, разважа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sermon

[ˈsɜ:rmən]

n.

1) ка́зань, про́паведзь, наву́ка f. (рэлігі́йная)

to preach a sermon — прамаўля́ць ка́зань

2) павуча́ньне, настаўле́ньне n.

After the guests left, the boy got a sermon on table manners — Калі го́сьці пайшлі́, хлапе́ц вы́слухаў павучэ́ньне, як трыма́цца за стало́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rden

vt, vi гавары́ць, гу́тарыць, размаўля́ць, прамаўля́ць;

wie ein Buch ~, wie gedrckt ~ гавары́ць як па-пі́санаму;

er lässt mit sich ~ ён згаво́рлівы;

du hast gut ~! табе́ лёгка каза́ць!;

ins Gewssen ~ крана́ць сумле́нне, саро́міць;

von sich ~ mchen звярта́ць на сябе́ ўвагу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

address

[əˈdres]

1.

n.

1) а́драс -у m.

2) зваро́т -у m., прамо́ва f. (асабл. афіцы́йная)

The President made an address to the nation on television — Прэзыдэ́нт вы́ступіў са зваро́там да наро́ду ў тэлеві́зіі

3) мане́ра гавары́ць, гаво́рка f.

His address was abrupt — Яго гаво́рка была́ рэ́зкая

4) афіцы́йная про́сьба да ўла́даў

5) зваро́так -ку m.

2.

v.t.

1) адрасава́ць (ліст, пасы́лку)

2) скіро́ўваць

to address a formal request to a government — скірава́ць афіцы́йную про́сьбу да ўра́ду

3) прамаўля́ць; зварача́цца

He addressed himself to the chairman — Ён зьвярну́ўся да старшыні́

4) тытулава́ць

How do you address a mayor? — Як тытулава́ць мэ́ра?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)