по́ўху прысл.:
даць по́ўху каму-н. j-n óhrfeigen неаддз. vt; éine Óhrfeige gében* [verpássen], éine rúnterhauen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
óhrfeigen
vt неаддз. дава́ць апляву́ху, дава́ць по́ўху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
заляпі́ць verschmíeren vt; verkítten vt, verkléistern vt (замазаць);
2. (заклеіць) zúkleben vt, verklében vt;
снег заляпі́ў во́чы der Schnee verklébte die Áugen;
◊
заляпі́ць по́ўху [апляву́ху] груб. j-m éine (Óhrfeige) klében [knállen, kráchen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
lángen
1.
vi
1) (nach D) дастава́ць, даця́гвацца (да чаго-н.)
ich lángte nach dem Téller — я працягну́ў руку́ па тале́рку
2) (bis an A, bis zu D) быць дастатко́вым, хапа́ць
das Geld lángte nicht — гро́шай не хапі́ла
2.
vt дава́ць, праця́гваць
j-m éine ~ — даць апляву́ху каму́-н., даць по́ўху каму́-н.
er lángte sich das Buch — ён узяў сабе́ кні́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)