по́ўху,

У выразе: даць поўху — ударыць, даць аплявуху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ўху

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́ўху - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́ўху,

У выразе: даць поўху — ударыць, даць аплявуху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ўху прысл.:

даць по́ўху каму-н. j-n óhrfeigen неаддз. vt; éine Óhrfeige gében* [verpássen], éine rúnterhauen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́ўх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́ўх по́ўхі
Р. по́ўха по́ўхаў
Д. по́ўху по́ўхам
В. по́ўх по́ўхі
Т. по́ўхам по́ўхамі
М. по́ўху по́ўхах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́ўха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́ўха
В. по́ўху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

cuff​3 [kʌf] v. даць апляву́ху, апляву́шыць, даць по́ўху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адле́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

Разм. Перастаць чапляцца, адчапіцца. [Малодка:] — Ахты, рагатун пракляты! Адлезь, табе кажу, а то, брат, поўху зловіш. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ўха ж., разг. оплеу́ха, пощёчина, затре́щина;

◊ даць по́ўху — дать затре́щину, отве́сить оплеу́ху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

óhrfeigen

vt неаддз. дава́ць апляву́ху, дава́ць по́ўху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)