Verbum

áhnden

vt высок. кара́ць; по́мсціць

rächen

vt i ~, sich (an D)

по́мсціць (каму-н.);

das rächt sich bítter гэ́та адаб’е́цца ця́жка;

er rächte am Feind den Tod des Fréundes ён адпо́мсціў во́рагу за смерць ся́бра

Ráche

f - по́мста, адпла́та;

~ brüten заду́мваць по́мсту;

~ üben [néhmen*] (an D) по́мсціць (каму-н.);

aus ~ у я́касці по́мсты, по́мсцячы;

~ schwö- ren* кля́сціся адпо́мсціць;

aus ~ für (A) у адпла́ту, каб адпо́мсціць;

~ über den Verräter! по́мста прада́ўцу!, прада́ўцу па заслу́гах!