Verbum

пача́цца ánfangen* vi, begínnen* vi, éinsetzen vi; éintreten* vi (s), ánbrechen* vi (s) (надысці);

дзень пача́ўся der Tag brach an;

пачала́ся мяце́ліца der Schnéesturm sétzte ein

пачына́цца гл. пачацца

гры́мнуць

1. (загрымець) knállen vi, kráchen vi; dónnern vi, dröhnen vi (пра гром і г. д.);

2. (прагучаць) erschállen* vi (s), ertönen vi (s);

гры́мнуў арке́стр das Orchester [-´kɛ-] sétzte ein;

3. перан. (пачацца) zum Áusbruch kómmen*, áusbrechen* vi (s);

гры́мнула вайна́ разм. ein Krieg brach aus

загарэ́цца

1. ánbrennen* vi (s), ánfangen* zu brénnen, Féuer fángen*, in Brand geraten*; áufflammen vi (s);

2. перан. entbrénnen* vi (s), erglühen vi (s), sich entzünden;

загарэ́цца каха́ннем in Líebe erglühen [entbrénnen*];

2. (пачацца) áusbrechen* vi (s);

загарэ́лася спрэ́чка ein Streit brach aus [entbránnte];

◊

яму́ загарэ́лася рапто́ўна пае́хаць разм. er bránnnte plötzlich daráuf, sofórt wégzufahren

падня́цца

1. (перамясціцца ўверх) sich erhében*; sich áufrichten (выпрастацца); áufstehen vi (s) (устаць);

2. (наверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

3. (павялічыцца) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

4. (палепшыцца) sich verbéssern;

5. (узнікнуць, пачацца) entstéhen* vi (s), begínnen* vi; sich erhében*;

падняла́ся бу́ра ein Sturm erhob sich;

падня́ўся пыл der Staub wírbelte auf;

падняло́ся паўста́нне ein Áufstand erhób sich;

5. (аб пасевах) áufgehen* vi (s);

падня́цца з пасце́лі (пасля хваробы) áufkommen* vi (s), auf die Béine kómmen*

узня́цца

1. кніжн. (падняцца ўверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

узня́цца на гару́ auf éinen Berg stéigen*, éinen Berg bestéigen* [erstéigen*];

узня́цца па схо́дах die Tréppe hináufsteigen* [hináufgehen*];

2. (стаць вышэй па ўзроўню) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

цэ́ны ўзнялі́ся die Préise sind gestíegen; die Préise sind in die Höhe geschnéllt;

3. (устаць, падняцца) sich erhében*, sich áufrichten, áufstehen* vi (s);

узня́цца з ме́сцаў sich von den Sítzen erhében*;

4. (пачацца, узнікнуць) sich erhében*, áuftauchen vi (s); áufwirbeln vi (пра пыл);

узня́ўся шум es entstánd ein Lärm;

узняла́ся бу́ра ein Sturm erhób sich