паспява́ць

1. (у вучобе) mítkommen* vi (s), voránkommen* vi (s); Fórtschritte máchen;

паспява́ць па ўсіх прадме́тах in állen Fächern mítkommen*;

дрэ́нна паспява́ць nicht mítkommen*;

не паспява́ць па заме́жнай мо́ве in der Frémdsprache schlecht sein;

2. гл. паспець II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

heránreifen

vi (s) спець, выспява́ць, паспява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusreifen

vi (h, s) выспява́ць, паспява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mítkommen

* vi (s)

1) прыхо́дзіць, прыбыва́ць, ісці́ (разам з кім-н.)

2) разм. паспява́ць, не адстава́ць, паспяхо́ва вучы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кульга́ць

1. hínken vi, láhmen vi;

кульга́ць на пра́вую нагу́ mit dem réchten Bein hínken;

2. (не паспяваць па якім-н. прадмеце) zurückbleiben* vi (s);

3. (мець недахопы) Mängel háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

náchkommen

* vi (s)

1) прыхо́дзіць пазне́й

2) (D) ісці́ сле́дам (за кім-н.), паспява́ць (за кім-н.)

er kommt beim Schréiben nicht nach — ён не паспява́е запі́сваць

3) (D) выко́нваць (загад, свой абавязак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)