палажэ́нне н.

1. (тэзіс) Satz m -s, Sätze; Léitsatz m; Thése f -, -n;

навуко́вае палажэ́нне Léhrsatz m, Thése f;

метады́чныя палажэ́нні methódische Grúndlagen;

2. (статута і пад.) Verórdnung f -, -n, Órdnung f, Bestímmung f -, -n;

палажэ́нне аб вы́барах Wáhlordnung f;

агу́льныя палажэ́нні Bestímmungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Thésis

f -, Thésen тэ́за, тэ́зіс, палажэ́нне

éine ~ áufstellen [verféchten] — прапано́ўваць [адсто́йваць] яко́е-н. палажэ́нне [які́-н. тэ́зіс]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tarífordnung

f -, -en тары́фнае палажэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pássordnung

f -, -en палажэ́нне аб пашпарта́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Statút

n -s, -en стату́т, палажэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rückenlage

f -, -n спарт. палажэ́нне на спі́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каза́рменны вайск.:

каза́рменнае размяшчэ́нне во́йскаў Kaserņíerung der Trúppen;

пераве́сці на каза́рменнае палажэ́нне kaserníeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Léhrsatz

m -es, -sätze

1) навуко́вае палажэ́нне, тэ́зіc

2) тэарэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórschrift

f -, -en

1) прадпіса́нне, зага́д, інстру́кцыя

nach ~ — па прадпіса́нні [палажэ́нні, стату́ту]

2) палажэ́нне, стату́т

j-m ~en máchen — дава́ць прадпіса́нні каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экза́мен м. Prüfung f -, -en; Exámen n -s, - і -mina;

экза́мен па гісто́рыі Prüfung in Geschíchte, Geschíchteprüfung f;

усту́пны экза́мен Áufnahmeprüfung f;

выпускны́ экза́мен Ábschlussprüfung f; Abitúr n -s, -e (скар. Ábi n) (у сярэдняй школе); Réifeprüfung;

дзяржа́ўны экза́мен Stáatsexamen n;

палажэ́нне аб экза́менах Prüfungsordnung f -;

здава́ць экза́мен éine Prüfung áblegen [bestéhen*, máchen];

здаць экза́мен на «выда́тна» die Prüfung mit (dem Prädikát) «áusgezeichnet» áblegen [bestéhen*];

прыма́ць экза́мен die Prüfung ábnehmen*;

правалі́цца на экза́мене dúrchfallen* vi (s), durch die Prüfung [durchs Exámen] fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)