падпа́льшчык м.

1. (той, хто наўмысна ўчыніў пажар) Brándstifter m -s, -;

2. перан. (той, хто падбухторвае да чаго-н.) Ánstifter m -s, -;

падпа́льшчык вайны́ Kríegsbrandstifter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Brándstifter

m -s, - падпа́льшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kríegshetzer

m -s, - падпа́льшчык вайны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánstifter

m -s, - падбухто́ршчык, падпа́льшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánzünder

m -s, -

1) падпа́льшчык

2) запальні́чка, запа́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)