падкіда́ць, падкі́дваць

1. (бліжэй) näher wrfen*, zwerfen* vt;

2. (падшыць) nnähen vt; (in)säumen vt (падрубіць);

3. (угару) emprwerfen* vt; in die Höhe wrfen*;

4. (употай) himlich zschieben*, nterschieben* vt;

падкіда́ць дзіця́ ein Kind ussetzen;

5. разм. (падвозіць) mtnehmen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́шкаць

1. schukeln vt, schwngen* vt; hn- und hrbewegen;

ве́цер гу́шкае дрэ́вы der Wind wiegt die Bäume;

2. (дзіця) wegen vt;

3. (падкідваць каго-н угару) (nter Hchrufen) in die Luft wrfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)