падкіда́ць, падкі́дваць

1. (бліжэй) näher wérfen*, zúwerfen* vt;

2. (падшыць) ánnähen vt; (éin)säumen vt (падрубіць);

3. (угару) empórwerfen* vt; in die Höhe wérfen*;

4. (употай) héimlich zúschieben*, únterschieben* vt;

падкіда́ць дзіця́ ein Kind áussetzen;

5. разм. (падвозіць) mítnehmen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)