падкі́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкі́дваю |
падкі́дваем |
| 2-я ас. |
падкі́дваеш |
падкі́дваеце |
| 3-я ас. |
падкі́двае |
падкі́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падкі́дваў |
падкі́двалі |
| ж. |
падкі́двала |
| н. |
падкі́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падкі́двай |
падкі́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падкі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падкі́дваць несов.
1. в разн. знач. подбра́сывать, подки́дывать; см. падкі́нуць, падкі́даць 1;
2. (пришить) подмётывать; см. падкі́даць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкіда́ць і падкі́дваць гл. падкінуць, падкідаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падкінуць, падкі́даць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкіда́ць, падкі́дваць
1. (бліжэй) näher wérfen*, zúwerfen* vt;
2. (падшыць) ánnähen vt; (éin)säumen vt (падрубіць);
3. (угару) empórwerfen* vt; in die Höhe wérfen*;
4. (употай) héimlich zúschieben*, únterschieben* vt;
падкіда́ць дзіця́ ein Kind áussetzen;
5. разм. (падвозіць) mítnehmen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падкі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.
1. каго-што. Кінуць (уверх ці пад што-н.).
П. сякеру пад лаўку.
2. што і чаго. Кінуўшы, дадаць.
П. вугалю ў топку.
3. каго-што і чаго. Даць, паслаць дадаткова (разм.).
П. рэзервы на фронт.
П. машыну дроў.
4. каго-што. Употай пакласці каля каго-, чаго-н., падлажыць.
П. лістоўку.
5. каго-што. Падвезці, давезці (разм.).
П. на машыне ў горад.
|| незак. падкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і падкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падкі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Кідаючы, наблізіць да каго-, чаго-н.
П. бліжэй дровы.
2. Падшыць, падфастрыгаваць.
П. падол сукенкі.
|| незак. падкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.) і падкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падкі́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1 знач.), падкіда́нне, -я, н. (да 1 знач.) і падкі́дванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подки́дывать несов. падкіда́ць, падкі́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подшвы́ривать несов., разг. падкіда́ць, падкі́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкі́дванне ср. подбра́сывание, подки́дывание; см. падкі́дваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)