Verbum

падкла́сці гл. падкладаць, падкладваць

падлажы́ць разм. гл. падкладаць, падкласці

падбі́ць

1. (прыбіць знізу) (von únten) beschlágen* vt;

2. (падкласці) únterlegen vt; füttern vt (вопратку);

3. разм. (падбухторыць) áufhetzen vt, ánstiften vt, ánreizen vt (на што-н. zu D);

4. (стрэлам) ánschießen* vt (птушку); tréffen* vt (самалёт, танк і пад.)

свіння́ ж.

1. заал. Schwein n -(e)s, -e; Sau f -, Säue (самка);

2. разм. (неахайны) Dréckfink m -en, -en, Schmútzfink m, Férkel n -s, -;

3. разм. (подлы чалавек) Schwein n, Lump m -en, -en;

◊

падкла́сці каму-н. свінню́ разм. j-m ein Bein stéllen

падве́сці

1. (прывесці) (zú)führen vt; zúleiten vt; herbéiführen vt, verlégen vt (напр. трубы);

падве́сці во́йскі да (са́май) мяжы́ die Trúppen bis (únmittelbar) an die Grénze transportíeren [bríngen*];

2. (падкласці):

падве́сці фунда́мент untermáuern vt;

падве́сці ба́зу éine Básis scháffen*;

падве́сці мі́ну unterminíeren vt;

3. разм. (паставіць у цяжкае становішча) ánführen vt; heréinlegen vt, áufsitzen lássen*, im Stich lássen*;

4.:

падве́сці вы́нікі (die) Bilánz [das Fázit] zíehen*; áuswerten vt;

5.:

падве́сці бро́вы die Áugenbrauen náchziehen*