падбі́ць

1. (прыбіць знізу) (von únten) beschlágen* vt;

2. (падкласці) únterlegen vt; füttern vt (вопратку);

3. разм (падбухторыць) áufhetzen vt, ánstiften vt, ánreizen vt (на што zu D);

4. (стрэлам) ánschießen* vt (птушку); tréffen* vt (самалёт, танк і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)