Verbum

ánliefern

vt пастаўля́ць, падво́зіць

ánfahren

*

1.

vt

1) падво́зіць, прыво́зіць

2) нае́хаць (на каго-н.)

3) разм. накрыча́ць, напа́сці (на каго-н.)

2.

vi (s)

1) прыязджа́ць, набліжа́цца

2) ад’язджа́ць

der Zug fährt an — цягні́к ад’язджа́е

ánführen

vt

1) узнача́льваць

2) прыво́дзіць (доказ); цытава́ць, спасыла́цца (на што-н.)

wéiter hábe ich nichts ánzuführen — мне няма́ чаго́ больш даба́віць

3) ашу́кваць; падво́дзіць

4) падво́зіць, прыво́зіць

5) заключа́ць у двуко́ссі

zúführen

1.

vt (D) падво́зіць (каго-н., што-н., каму-н., чаму-н.); падво́дзіць (каго-н. да каго-н.)

2) падава́ць (што-н. каму-н., чаму-н.); забяспе́чваць (чым-н., каго-н., што-н.); сілкава́ць (чым-н. што-н.)

3)

j-n dem Verdérben ~ — прыве́сці каго́-н. да гі́белі

die Verbrécher der Stráfe ~ — пакара́ць злачы́нцаў

4) знахо́дзіць (пакупніка каму-н.); сва́таць (каго-н. каму-н.)

2.

vi ве́сці (аб дарозе)

die Stráße führt auf den Markt zu — ву́ліца вядзе́ да ры́нка