Verbum

pious

[ˈpaɪəs]

adj.

набо́жны, пабо́жны

sanctimonious

[,sæŋktɪˈmoʊniəs]

adj.

удава́на пабо́жны, крываду́шны, ха́нжаскі

devout

[dɪˈvaʊt]

adj.

1) набо́жны, пабо́жны, рэлігі́йны

2) по́ўны глыбо́кай паша́ны або́ пава́гі

3) шчы́ры, адда́ны

devout thanks — шчы́рая падзя́ка

a devout follower — адда́ны пасьлядо́ўнік

cant

I [kænt]

1.

n.

1) няшчы́рая гу́тарка, гіпакры́зія f., крываду́шнасьць f.

2) зьбі́тыя, шаблённыя фра́зы (паліты́чныя, рэлігі́йныя)

3)

а) своеасаблі́вая прафэсі́йная мо́ва (напр. юры́стаў, мэ́дыкаў)

б) жарго́н

2.

adj.

1) няшчы́ры, крываду́шны, пабо́жны на пака́з

2) жарго́нны

II [kænt]

n.

1) нахіле́ньне, перахіле́ньне n.

2) рапто́ўны або́ мо́цны ўда́р (які́ зьбіва́е з ног)

3) ко́сая лі́нія або́ плошчасхо́н, схіл -у m.

up the cant of the rock face — уве́рх па схо́не скалы́