пабо́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабо́жны пабо́жная пабо́жнае пабо́жныя
Р. пабо́жнага пабо́жнай
пабо́жнае		 пабо́жнага пабо́жных
Д. пабо́жнаму пабо́жнай пабо́жнаму пабо́жным
В. пабо́жны (неадуш.)
пабо́жнага (адуш.)		 пабо́жную пабо́жнае пабо́жныя (неадуш.)
пабо́жных (адуш.)
Т. пабо́жным пабо́жнай
пабо́жнаю		 пабо́жным пабо́жнымі
М. пабо́жным пабо́жнай пабо́жным пабо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабо́жны, см. набо́жны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабо́жны fromm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пабо́жны ’багабаязны, міласэрны’ (Нас.), ’памяркоўны, невялікі ў сэнсе цяжкасці’ (Бяльк.), пабо́жнасць ’набажнасць’ (Нас., Гарэц.). Запазычанне з польск. pobożny, pobożność, аб чым сведчыць націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

набо́жный набо́жны, пабо́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pious

[ˈpaɪəs]

adj.

набо́жны, пабо́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

świątobliwy

набожны, пабожны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

świętobliwy

набожны, пабожны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pobożny

набожны, пабожны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sanctimonious

[,sæŋktɪˈmoʊniəs]

adj.

удава́на пабо́жны, крываду́шны, ха́нжаскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)