Непту́н м.

1. міфал. Neptún m -s;

2. астр. Neptún m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Neptún

m -

1) міф. Непту́н

2) астран. Непту́н =ner суф. назоўнікаў м. р., утварае

1) назвы людзей паводле характару іх дзейнасці: Pförtner швейца́р, прыдво́рнік

2) назвы людзей, якія валодаюць пэўнай уласцівасцю: Lügner ілгу́н, хлус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)