Непту́н м., астр., миф. Непту́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Непту́н астр., миф. Непту́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нептун,

бог мора.

т. 11, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нептун,

планета Сонечнай сістэмы.

т. 11, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Непту́н м

1. міфал Neptún m -s;

2. астр Neptún m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Neptune [ˈneptju:n] n.

1. astron. (плане́та) Непту́н

2. myth. Непту́н (бог мораў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трытон,

спадарожнік планеты Нептун.

т. 16, с. 7

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Bacchus [ˈbækəs] n. myth. Ба́хус (бог вінаробства);

a lover of Bacchus любі́цель вы́піць

♦

Bacchus has drowned more men than Neptune. Бахус утапіў больш людзей, чым Нептун.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Neptún

m -

1) міф. Непту́н

2) астран. Непту́н =ner суф. назоўнікаў м. р., утварае

1) назвы людзей паводле характару іх дзейнасці: Pförtner швейца́р, прыдво́рнік

2) назвы людзей, якія валодаюць пэўнай уласцівасцю: Lügner ілгу́н, хлус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

А́ДАМС

(Adams) Джон Каўч (5.6.1819—21.1.1892),

англійскі астраном. Прэзідэнт Лонданскага астр. т-ва, дырэктар Кембрыджскай астр. абсерваторыі (з 1861). Працы па нябеснай механіцы (асн. з іх — тэарэтычнае вызначэнне векавога паскарэння Месяца). На аснове матэм. аналізу няправільнасцяў у руху планеты Уран незалежна ад У.Левер’е ў 1845 адкрыў планету Нептун. Прапанаваў рознасны метад лікавага інтэгравання звычайных дыферэнцыяльных ураўненняў першага парадку.

т. 1, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)