непрыкме́тны

1. (такі, які цяжка заўважыць) únmerklich; kaum zu bemérken;

2. (які не вылучаецца сярод іншых) nicht bemérkenswert; únansehlich;

непрыкме́тны чалаве́к ein Mensch, der nicht áuffällt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únauffällig

a непрыкме́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imperceptible

[,ɪmpərˈseptəbəl]

adj.

непрыкме́тны; нязна́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unobtrusive

[,ʌnəbˈtru:sɪv]

adj.

недаку́члівы, сьці́плы; непрыкме́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únansehnlich

a несамаві́ты, непрыкме́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únbeachtet

a незаўва́жны, непрыкме́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unbemérkbar, únbemerkbar

a непрыкме́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inconspicuous

[,ɪnkənˈspɪkjuəs]

adj.

непрыкме́тны, які́ не прыця́гвае ўва́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unmérkbar, únmerkbar, unmérklich

a непрыкме́тны, нязна́чны, неадчува́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únvermerkt

a

1) незаўва́жаны

2) непрыкме́тны, неадзна́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)