нежылы́

1. (у якім не жывуць) únbewohnt;

2. (не прыстасаваны для жылля) únbewohnbar, zum Wóhnen úngeeignet [nicht bestímmt];

нежыло́е памяшка́нне únbewohnbarer Raum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únbewohnt

a ненасе́лены, бязлю́дны, нежылы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unbewóhnbar, únbewohnbar

a нежылы́, непрыда́тны для жылля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uninhabited

[,ʌnɪnˈhæbɪtɪd]

adj.

1) незасе́лены, бязьлю́дны (абша́р)

2) нежылы́, пусты́ (дом)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

desolate

[ˈdesələt]

1.

adj.

1) запу́шчаны, занядба́ны, закі́нуты; спусто́шаны

desolate land — спусто́шаная зямля́

2) пакі́нуты, пусты́; нежылы́ (пра дом)

3) само́тны, адзіно́кі, усі́мі пакі́нуты

4) няшча́сны, ва́рты жа́лю

5) змро́чны; цяжкі́, бязра́дасны (жыцьцё)

2.

v.i.

1) спусташа́ць; разбура́ць

2) абязьлю́джваць

3) засмуча́ць, пакіда́ць у адзіно́це, рабі́ць няшча́сным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)