нежылы́, -а́я, -о́е.

Такі, у якім не жывуць, не прыстасаваны для жылля.

Нежылыя пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нежылы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нежылы́ нежыла́я нежыло́е нежылы́я
Р. нежыло́га нежыло́й
нежыло́е		 нежыло́га нежылы́х
Д. нежыло́му нежыло́й нежыло́му нежылы́м
В. нежылы́ (неадуш.)
нежыло́га (адуш.)		 нежылу́ю нежыло́е нежылы́я (неадуш.)
нежылы́х (адуш.)
Т. нежылы́м нежыло́й
нежыло́ю		 нежылы́м нежылы́мі
М. нежылы́м нежыло́й нежылы́м нежылы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нежылы́ нежило́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нежылы́, ‑ая, ‑ое.

1. Такі, у якім не жывуць. Ля.. пераезду [чыгункі] дзве будкі, але адна даўно нежылая. Навуменка. // Уласцівы для памяшкання, у якім не жывуць. Нежылы выгляд хаты.

2. Не прыстасаваны для жылля. Нежылая будыніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нежылы́

1. (у якім не жывуць) únbewohnt;

2. (не прыстасаваны для жылля) únbewohnbar, zum Wóhnen úngeeignet [nicht bestímmt];

нежыло́е памяшка́нне únbewohnbarer Raum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нежило́й

1. (необитаемый) нежылы́, незасе́лены;

2. (не предназначенный для жилья) нежылы́, непрыда́тны для жыцця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

необита́емый незасе́лены, ненасе́лены; (нежилой) нежылы́; (безлюдный) бязлю́дны;

необита́емый дом незасе́лены (ненасе́лены, нежылы́) дом;

необита́емый о́стров ненасе́лены (бязлю́дны) во́страў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niezamieszkały

незаселены; бязлюдны; нежылы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неабжы́ты, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім яшчэ мала жылі; нежылы. Пакойчык у старшыні быў маленькі і зусім неабжыты. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)