unremitting

[,ʌnrɪˈmɪtɪŋ]

adj.

нясто́мны, неасла́бны (такса́ма пра ўва́гу, намага́ньні); ста́лы, няспы́нны

unremitting vigilance — нясто́мная пі́льнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unrelenting

[,ʌnrɪˈlentɪŋ]

adj.

1) нячу́лы, бязьлі́тасны

2) нязьме́ншаны (пра вы́сілак), незапаво́лены (крок); неасла́бны

3) няўмо́льны

unrelenting anger — няўмо́льная злосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)