unrelenting

[,ʌnrɪˈlentɪŋ]

adj.

1) нячу́лы, бязьлі́тасны

2) нязьме́ншаны (пра вы́сілак), незапаво́лены (крок); неасла́бны

3) няўмо́льны

unrelenting anger — няўмо́льная злосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)