неасла́бны, -ая, -ае.

Які пастаянна дзейнічае; безупынны.

Н. кантроль.

|| наз. неасла́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неасла́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неасла́бны неасла́бная неасла́бнае неасла́бныя
Р. неасла́бнага неасла́бнай
неасла́бнае
неасла́бнага неасла́бных
Д. неасла́бнаму неасла́бнай неасла́бнаму неасла́бным
В. неасла́бны (неадуш.)
неасла́бнага (адуш.)
неасла́бную неасла́бнае неасла́бныя (неадуш.)
неасла́бных (адуш.)
Т. неасла́бным неасла́бнай
неасла́бнаю
неасла́бным неасла́бнымі
М. неасла́бным неасла́бнай неасла́бным неасла́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неасла́бны

1. неосла́бный;

н. кантро́ль — неосла́бный контро́ль;

2. неослабева́ющий;

~ная ўва́га — неослабева́ющее внима́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неасла́бны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца або дзейнічае з аднолькавай сілай. Неаслабны кантроль. □ Камісар умеў гаварыць цікава, і партызаны заўсёды слухалі яго з неаслабнай увагай, стараючыся не прапусціць ніводнага слова. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неослабева́ющий неасла́бны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несла́бнущий неасла́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неосла́бный неасла́бны; (беспрестанный) безупы́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unflagging [ˌʌnˈflægɪŋ] adj. неасла́бны;

unflagging energy неасла́бная эне́ргія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нясто́мны, -ая, -ае.

1. Які не ведае стомы; настойлівы, упарты.

Н. працаўнік.

Н. у пошуках ісціны.

2. Неаслабны, пастаянны.

Н. гоман птушак.

|| наз. нясто́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязга́сны, -ая, -ае.

1. Такі, што гарыць увесь час.

Нязгаснае святло зор.

2. перан. Які не траціць з часам сваёй сілы; неаслабны (высок.).

Нязгасная моц славы.

|| наз. нязга́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)