наёмнік м.

1. (наёмны работнік) Tágelöhner m -s, -;

2. гл. найміт 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mercenary

[ˈmɜ:rsəneri]

1.

adj.

1) кары́сьлівы

2) наёмны

2.

n.

наёмнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)