наско́чыць

1. ánrennen* vt, vi (s) (на што-н. gégen A); ánspringen* vt, sich wérfen* (auf A); ánstoßen* vi (s) (an A);

наско́чыць на мель auf éine Sándbank [Úntiefe] láufen*;

2. (нечакана сустрэць) stóßen* vi (s) (на каго-н. auf A.);

3. разм. (накінуцца) hérziehen* vt; hérfallen* vt (на каго-н. über A);

наско́чыць на каго-н. з папро́камі j-n mit Vórwürfen überschütten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fall across, fall among

выпадко́ва сустрэ́цца, натыкну́цца, наско́чыць на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aufeinánder prállen

vi (s) наско́чыць адзі́н на аднаго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наткну́цца

1. (наскочыць) stóßen* vi (s) (на каго-н., што-н. auf A, an A); sich áufspießen (на цвік);

2. (нечакана сустрэць) plötzlich fínden*, únerwartet begégnen (на каго-н. D); zusámmentreffen* vi (s) (на каго-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánspringen

*

1.

vi (s)

1) падбяга́ць падско́кваючы, падско́кваць

2) запрацава́ць, пача́ць дзе́йнічаць (пра матор)

~ lássen* — уключы́ць, запусці́ць, заве́сці (матор)

2.

vt кі́нуцца, наско́чыць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rénnen*

vi (s)

1) бе́гчы, імча́цца; скака́ць (на кані);

um die Wétte ~ бе́гчы навы́перадкі

2): sich müde ~, sich (D) die Füße wund ~ набе́гацца да сто́мы [сто́мленасці];

gégen éinen Mann ~ наско́чыць [наткну́цца] на мужчы́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuflaufen

*

1.

vi (s)

1) наліва́цца; набрыня́ць; падыма́цца, нараста́ць

2) (auf A) наско́чыць (на што-н.)

2.

vt

sich (D) die Füße ~ — наце́рці [наму́ляць] сабе́ но́гі

3.

камерц. нарастаць (аб працэнтах); расці (пра даўгі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

налята́ць​II, наляце́ць

1. (прыляцець у вялікай колькасці) ángeflogen kómmen*;

наляце́ла шмат мух viele Flíegen sind herbéigeflogen;

2. разм. (напасці) sich stürzen (на каго-н., што-н. auf A), hérfallen* vi (über A), überfállen* vt;

я́страб наляце́ў на курэ́й der Hábicht stürzte sich auf die Hühner;

3. (наткнуцца, наскочыць) stóßen* vi (s) (на што-н. A, gégen A); zusámmenstoßen* vi (s) (сутыкнуцца);

машы́на наляце́ла на слуп das Auto ráste [sáuste] gégen éinen Pfósten;

4. (накінуцца з лаянкай) hérfallen* vi (на каго-н. über A, з чым-н. mit);

5. (пра вецер, дождж і г. д.) heránstürmen vi (s), sich plötzlich erhé ben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)