нарабі́ць
1. (viel) máchen vt, (in gróßer Ménge) ánfertigen vt;
2. (учыніць) ánrichten vt, ánstellen vt; verúrsachen vt;
нарабі́ць глу́пстваў Dúmmheiten máchen [begéhen*];
нарабі́ць шмат кло́пату viel zu scháffen máchen;
нарабі́ць шмат шу́му viel Staub áufwirbeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
raise hell
нарабіць вэ́рхалу, узьня́ць бу́чу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Únheil
n -s бяда́, няшча́сце
~ ánrichten — нарабі́ць бяды́
ein ~ brach heréin — абры́нулася няшча́сце
~ stíften — нарабі́ць зла, стаць прычы́най няшча́сця
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schereréi
f -, -en разм. мітусня́
j-m ~ máchen — нарабі́ць каму́-н. кло́пату
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánstiften
vt
1) (zu D) падбухто́рваць (да чаго-н.)
2) нарабі́ць, учыні́ць, распача́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Lärm
m -s шум; мітусня́
viel ~ um nichts — мно́га шу́му [вэ́рхалу] з нічо́га
~ schlágen* — біць трыво́гу, нарабі́ць шу́му
blínder ~ — несапра́ўдная [памылко́вая] трыво́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áufheben
n -s падня́цце; падыма́нне
◊ viel ~s máchen (von D, um A) — нарабі́ць мно́га шу́му (з прычыны чаго-н.); раструбі́ць, раззвані́ць (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánrichten
vt
1) гатава́ць, запраўля́ць, падава́ць (страву)
2) учыні́ць, нарабі́ць (бяды і г.д.)
was hast du da ángerichtet? — што [чаго́] ты там нарабі́ў?
3) вайск. візі́раваць, наво́дзіць на (які-н.) аб’е́кт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шумI м. Lärm m -(e)s; Geräusch n -(e)s, -e;
шум у вуша́х Óhrensausen n -s;
шум ве́тру [хва́ль] Bráusen [Ráuschen] des Wíndes [der Wéllen];
шум лі́сця Ráuschen der Blätter;
◊
мно́га шу́му з нічо́га viel Lärm um nichts;
наво́шта ўздыма́ць такі́ шум? wozú so viel Lärm?;
нарабі́ць шмат шу́му viel Staub áufwirbeln; Áufsehen errégen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánstellen
1.
vt
1) прыстаўля́ць, прыхі- на́ць
2) найма́ць, залі́чваць (на працу)
3) учыні́ць, нарабі́ць (чаго-н.)
da hast du was Schönes ángestellt! — але́ ж ты і нарабі́ў!
2.
(sich)
1.
разм. паво́дзіць сябе́, трыма́цца; прыкі́двацца
2) (nach D) займа́ць чаргу́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)