нарабі́ць

1. (viel) máchen vt, (in gróßer Ménge) ánfertigen vt;

2. (учыніць) ánrichten vt, ánstellen vt; verúrsachen vt;

нарабі́ць глу́пстваў Dúmmheiten máchen [begéhen*];

нарабі́ць шмат кло́пату viel zu scháffen máchen;

нарабі́ць шмат шу́му viel Staub áufwirbeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)