напуска́ць, напусці́ць

1. (in grßer Menge) (her)inlassen* vt;

напуска́ць вады́ ў ва́нну ein Bd inlassen*;

2. (нацкаваць) (uf)htzen vt, lslassen* аддз. vt (на каго-н. auf A);

3. разм.:

напуска́ць на сябе́ ва́жны вы́гляд sich wchtig mchen;

напуска́ць стра́ху (на каго-н.) j-m Angst [inen Schreck] injagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erkünsteln

vt прыкі́двацца (кім-н.), рабі́ць вы́гляд, бы́ццам, напуска́ць на сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grnegroß

m -, -e хвалько́, вы́скачка

den ~ spelen — напуска́ць на сябе́ пава́жнасць, выдава́ць з сябе́ вялі́кага (пра дзіця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fingeren

vt выдумля́ць; сімулява́ць

Entschlssenheit ~ — напуска́ць на сябе́ хра́брасць, храбры́цца

er fingert inen Geschäftsmann — ён выдае́ сябе́ за камерса́нта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lslassen

* аддз. vt

1) адпуска́ць, вызваля́ць

2) (auf A) нацко́ўваць, напуска́ць

3)

inen Witz ~ — адпусці́ць жарт, пажартава́ць

ine Rde ~ — іран. пача́ць прамо́ву [гавары́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

affect

I [əˈfekt]

v.t.

1) дзе́яць; уплыва́ць; мяня́ць, зьмяня́ць

The disease affected his mind — Хваро́ба падзе́яла на яго́ны ро́зум

2) хвалява́ць; зваруша́ць; крана́ць сэ́рца, закрана́ць

The news affected him — Наві́на ўсхвалява́ла яго́

Nothing could affect him — Нішто́ не крана́ла яго́

II [əˈfekt]

v.t.

1) удава́ць, прыкі́двацца

affect ignorance — удава́ць няве́даньне

2) дава́ць перава́гу

3) удава́ць; напуска́ць вы́гляд

He affects carelessness in dress — Ён нядба́йна адзяе́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sand

m -es, -e пясо́к

◊ j-m ~ in die ugen struen — напуска́ць тума́ну ў во́чы каму́-н.; сы́паць жвір у во́чы каму́-н.

ins Getrebe ~ struen — шко́дзіць

den ~ pflügen [ckern] — таўчы́ ваду́ ў сту́пе; займа́цца пустапаро́жнімі рэ́чамі; не ру́хацца напе́рад

im ~e verlufen* — зайсці́ ў тупі́к

die Sche ist im ~ verlufen — спра́ва ко́нчылася нічы́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)