напра́ва​I прысл nach rechts (на пыт «куды?»); rechts, réchterseits, réchter Hand (на пыт «дзе?»);

напра́ва ад мяне́ rechts von mir, zu méiner Réchten;

ісці́ напра́ва nach rechts géhen*;

напра́ва! вайск rechtsúm!;

◊ дапамага́ць напра́ва і нале́ва állen hélfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напра́ва​II ж разм гл рамонт

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rechtshín

adv напра́ва, упра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rechtsúm!

a напра́ва! (каманда)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gee

I [dʒi:]

1.

interj.

но! напра́ва! (на каня́, асла́)

2.

v.

паваро́чваць напра́ва

II [dʒi:]

interj., informal

ну, далібо́г!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rechts

adv напра́ва, у пра́вы бок, з пра́вага бо́ку, правару́ч;

von ~ nach links спра́ва нале́ва;

~ um! напра́ва! (каманда)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

réchtsherum

adv напра́ва, у пра́вы бок (павярнуць), з пра́вага бо́ку (абыйсці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

павярну́ць

1. (змяніць становішча) wénden* vt, úmdrehen vt, (úm)kéhren vt;

2. (пра напрамак) ábbiegen* vi (s), éinbiegen* vi (s);

павярну́ць напра́ва nach rechts ábbiegen* [éinbiegen*];

павярну́ць наза́д úmkehren vi (s);

◊ павярну́ць ко́ла гісто́рыі наза́д das Rad der Geschíchte [der Zeit] zurückdrehen;

павярну́ць агло́блі den Rückzug ántreten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

slant

[slænt]

1.

v.i.

1) нахіля́цца, схіля́цца

Most handwriting slants to the right — Лі́тары на пісьме́ перава́жна схіля́юцца напра́ва

2) насьвятля́ць тэндэнцы́йна

2.

n.

1) спад, схіл -у m.

a sharp slant — стро́мкі схіл

2) нахі́л -у m., схі́льнасьць f.

3) informal тэндэ́нцыя f.

3.

adj.

пахі́лы, пака́ты

•

- on the slant

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыма́ць

1. hálten* vt;

2. (утрымліваць) nicht fórtlassen*, bei sich behálten*;

◊ трыма́ць у рука́х in der Hand [Gewált] háben;

так трыма́ць! recht so!;

трыма́ць напра́ва [нале́ва] (sich) rechts [links] hálten;

трыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;

◊ трыма́ць ву́ха во́стра auf der Hut sein;

ён уме́е сябе́ трыма́ць er verstéht sich gut zu benéhmen;

трыма́ць язы́к за зуба́мі den Mund [Schnábel] hálten*;

трыма́ць у абцуга́х streng [kurz] hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)