трыма́ць
1. hálten*
2. (утрымліваць) nicht fórtlassen*, bei sich behálten*;
◊ трыма́ць у рука́х in der Hand [Gewált] háben;
так трыма́ць! recht so!;
трыма́ць напра́ва [нале́ва] (sich) rechts [links] hálten;
трыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;
◊ трыма́ць ву́ха во́стра auf der Hut sein;
ён уме́е сябе́ трыма́ць er verstéht sich gut zu benéhmen;
трыма́ць язы́к за зуба́мі den Mund [Schnábel] hálten*;
трыма́ць у абцуга́х streng [kurz] hálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)