Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
напра́ваIж., разг.
1. (бритвы, станка) напра́вка;
2. почи́нка
напра́ваIIнареч. напра́во, впра́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напра́ва, прысл.
У правы бок; проціл. налева. Сябры падышлі да пераезду і павярнулі направа.Шыловіч.// На правым баку, з правага боку. Налева ад дарогі стаяў прыгожы домік з чырвонай цэглы.. А направа, за вузкай грэбелькай з гарбатым мосцікам, віднеўся невялічкі вадзяны млын.Чарнышэвіч./узнач.прыназ.(успалучэнніз «ад»). Направа ад дарогі рос Авёс, Налева — памідоры спелі.Корбан.
•••
Направа і налева — без разбору, усім, усіх і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напра́ваIпрысл nach rechts (напыт «куды?»); rechts, réchterseits, réchter Hand (напыт «дзе?»);
напра́ва ад мяне́ rechts von mir, zu méiner Réchten;
ісці́напра́ва nach rechts géhen*;
напра́ва!вайск rechtsúm!;
◊ дапамага́ць напра́ва і нале́ваállen hélfen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
напра́ваIIжразмгл рамонт
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
направа
Том: 19, старонка: 218.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Напра́ва ’рамонт; выпраўленне’ (Нас., Гарэц.). Да пра́віць ’рабіць, выпраўляць’ (гл.), першапачаткова ’рабіць роўным’, параўн. балг.прав ’прамы’ і пад.; па гэтай прычыне малаверагодна запазычанне направіць ’адрамантаваць’ з польск.naprawić ’тс’ (Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нале́ва-напра́ва
прыслоўе
станоўч.
выш.
найвыш.
нале́ва-напра́ва
-
-
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
